واکاوی و پهنه‌بندی توان‌های اقلیمی استان خوزستان به منظور استفاده از انرژی خورشیدی

یکی از مهمترین چالش‌ها در دهه‌های اخیر مسئله انرژی و منابع تأمین پایدار آن بوده است. در حال حاضر اکثر قریب به اتفاق جهانیان پذیرفته‌اند تا پایان سده کنونی بیشتر منابع فسیلی به پایان خواهد رسید. با این توضیح بهترین گزینه انرژی‌های نو و پاک بویژه انرژی باد و خورشید خواهد بود. از سوی دیگر باید پذیرفت که مناطق مختلف جهان قابلیت تولید و استفاده متفاوتی از انرژی خورشیدی را دارند، از این رو لازم است این قابلیت‌های تولید انرژی خورشیدی مورد شناسایی قرار گیرد. در تحقیق حاضر جهت رتبه‌بندی شهرستان‌های استان خوزستان از نظر توان‌مندی اقلیمی در تولید برق خورشیدی از میانگین داده‌های (ابرناکی، نم نسبی، ساعات آفتابی، گرد و غبار و همچنین ارتفاع و عرض جغرافیایی) 13 ایستگاه استان خوزستان در دوره زمانی 1991-2005 استفاده شد و در ادامه با استفاده از روش Topsis کار رتبه‌بندی مناطق انجام گرفت و نهایتاً نقشه پهنه‌بندی استان از نظر توان‌مندی‌های تولید برق خورشیدی با استفاده از نرم‌افزار GIS ترسیم شد. بر اساس نتایج به دست آمده از واکاوی داده‌های محیطی و اقلیمی، مناطق شرقی استان خوزستان بهترین موقعیت برای ایجاد مزارع خورشیدی را دارا هستند. بر این اساس ایستگاه ایذه مناسب‌ترین و ایستگاه امیدیه نامطلوب‌ترین مکان برای ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی است.